Unmute yourself

“Ik ben opgegroeid in een behouden omgeving. Rustig zijn was belangrijk. Niet schreeuwen of hard spreken. En meisjes al helemaal niet.

Soms kreeg ik commentaar dat ik een te harde stem had of dat ik zo schel klonk. Dat was denk ik ook wel echt zo.. ik tetterde door de ruimte. Ik heb mezelf aangeleerd om zachter te spreken. Maar zingen en langer achter elkaar spreken lukt niet meer.”

Haar verhaal gaf woorden aan wat ik in haar stem al hoorde: een ingehouden manier van spreken, licht krakerig en de kaken op elkaar geklemd.

Wat een invloed heeft onze omgeving toch op onze stem!

Door niet luid te mogen spreken is deze vrouw zich gaan inhouden. Door het ingehouden zachter spreken, kwam er spanning in het keelgebied en de kaken en ontstonden de stemklachten.

Met manuele facilitatie heb ik de spieren rondom het strottenhoofd losgemaakt. Daarna doen we een oefening om tijdens het spreken de kaak te laten vallen, om de ruimte in te nemen.

En dan valt ze stil.
“Tjonge… Wauw… ik wist niet dat mijn stem zo kon klinken!
Ik dacht dat ik dit niet meer kon… Het voelt weer vrij!”

Met haar roep ik van de daken:
zullen we stoppen met mensen ongevraagd commentaar geven op hun stem? Laten we elkaar de ruimte geven om vrij-uit te spreken, zingen en klinken.

Unmute us geldt voor ons allemaal.

unmute