“Ik kan niet zingen”

‘Hou je van dansen?’
vroeg ze vorige week aan mij.
Waarop ik direct zei: ‘nee’.
‘Nou ja, niet in het openbaar’.

Ik moest hier weer aan denken toen ik een vrouw ontmoette die vertelde over het gemis van zingen. Ze zei: ‘zingen is tot praten wat dansen is tot lopen’. Heel graag zou ze gewoon weer willen meezingen met de radio en met happy birthday op een verjaardag.
En dat gemis kan ik me zo goed voorstellen. Heel gaaf dat deze vrouw hulp zoekt bij het zingen. Niet omdat ze het podium op wil maar omdat ze de waarde inziet van het zingen en samen beleven van muziek. Zingen lijkt iets geworden te zijn wat je alleen mag doen als je het goed kunt. Terwijl ik geloof dat het daar niet over gaat!

Nu heb ik enorm zitten genieten bij de dansvoorstelling van Isabelle Beernaert. Een prachtig programma met Nederlandstalige chansons over het volgen van je eigen weg.
En denk ik: hou je van dansen? Ja, hiervoor geldt hetzelfde als voor zingen: je hoeft het niet goed te kunnen om ervan te genieten. Zingen is tot praten, wat dansen is tot lopen.

Een mooie uitdaging om deze week de vraag of iets voldoet aan kwaliteit of norm te vergeten, om meer dansend en zingend door het leven te gaan!