Het gaat toch om wát ik zeg?

“Ik wou dat ze letten op wát ik zeg in plaats van op hóe ik het zeg!”
Komt deze uitspraak je bekend voor?
Ik hoor hem vaak voorbij komen. Maar…klopt het?

Willen we dat mensen alleen letten op wat je zegt?
Of willen we ten diepste dat ze ook oppikken wat er achter je woorden zit?
Je enthousiasme. Je betrokkenheid. Je irritatie. Je emotie. Je persoonlijkheid.
Ik denk dat het pas misgaat als mensen deze laag eronder niet horen of iets anders horen dan je bedoelt. Pas op dat moment denken we “het gaat toch om wát ik zeg!”

Vandaag was het World Voice Day met als thema Focus on your voice. Volgens mij denken we meestal “Focus on your voice? Nee liever niet.” Het spreken moet, net als lopen, vanzelf gaan.

Maar denk je “het gaat toch om wát ik zeg…”, graaf dan eens wat dieper. Vind je dit echt? Of communiceer je met je manier van spreken niet wat je wilt zeggen?

Wat zou Focus on your voice jou kunnen opleveren? Bewustzijn, de durf om iemand te laten meeluisteren naar je stem, duidelijker overkomen, een techniek waarmee je stem het vak volhoudt of het bewust inzetten van sound of volume zodat de ander ook hoort hóe je iets zegt…
Ik ben benieuwd!